Loading…
Reload document 
Open in new tab ULUSLAR ARASI İŞLETMECİLİĞE GİRİŞ
Uluslararası İşletmecilik: İşletmeler tarafından düzenlenen ve ulusal sınırların dışında
yürütülen her türlü işletme faaliyetidir. Uluslararası işletmecilik faaliyetleri iki ana
kategoriye ayrılmaktadır.
1-Uluslararası Ticaret (Dış Ticaret): Bir işletmenin ürün ve hizmet¬lerinin ithalat ve
ihracata konu olmasıdır.
2-Uluslararası Yatırım: Bir işletmenin, ana ülkesinin dışında işletmeci¬lik faaliyetleri
yürütmek amacıyla kaynak transfer etmesini ifade eder. Uluslararası yatırım faaliyetleri,
doğrudan yabancı yatırım, lisans anlaşması, joint venture, franchising, anahtar teslim
projeler şek¬linde yürütülebilir.
Uluslar arası işletmecilik konusunda farklı terimlerde kullanılmıştır. Bunlar arasında;
uluslar arası işletmeler ( Internationel firms), global işletmeler (global firms),
transnasyonel işletmeler (transnational firms), dünya işletleri (word business) sayılabilir.
ULUSAL ve ULUSLAR ARASI İŞLETMECİLİĞİN KARŞILAŞTIRILMASI
Uluslar arası işletme yönetiminde, ulusal işletmecilik anlayışına göre daha büyük
güçlükler, daha büyük belirsizlikler ve en önemlisi daha büyük riskler ortaya çıkmaktadır.
Bu güçler, belirsizlikler ve riskler politik, ekonomik, hukuki, kültürel çevredeki değişiklik
yabancı para piyasaları ve döviz kuru sistemindeki farklılıklardan kaynaklanır.
Uluslararası işletmeciliğin ulusal işletmecilikten farklılıkları; Kültür, Finansal ortam,
Hukuki Çevre Tüketici tercihleridir.
1-KÜLTÜR: İşletmenin faaliyet gösterdiği her ülke kültürel açıdan farklıdır. Başarılı olmak
için ev sahibi ülke kültürünce belirlenen görgü, gelenek, değer ve normlar çerçevesinde
faaliyet gösterilmelidir. Uluslar arası işletme yöneticisi, karşı durmak ya da kendi kültürü
içinde faaliyet gösteriyormuş gibi davranmak yerine, iş yaşamının, sosyal yaşamın bütün
yönlerindeki kültürel farklılıklara saygı gösterilmeli ve uymaya çalışmalıdır.
2-FİNANSAL ORTAM: Uluslararası işletmecilik, farklı para birimlerini kullanmayı ve
işletmenin faaliyet özgürlüğünü sınırlayan farklı devlet yasala¬rını dikkate almayı
gerektirir. Örneğin; Ana ülkeye transfer edilecek kar miktarına ilişkin sınırlamalar gibi.
3-HUKUKİ ÇEVRE: İşletmelerin faaliyetlerini ve başarısını etkileyebilecek kanun, tüzük ve
yönetmeliklere işletmelerin özel duyarlılık göstermesi gerektiren hukuki çevre, ülkeden
ülkeye farklılık gösterir. Ev sahibi ülkenin kanunlarına saygısızlık ve itaatsizlik, işletmenin
mali durumuna ve imajına büyük ölçüde zarar verebilir.
4-TÜKETİCİ TERCİHLERİ: Tüketici zevk ve tercihlerindeki farklılıklar ve kültürel
farklılıklardan kaynaklanan talep modelleri, işletmenin maliyetleri en aza indirecek ve
işletmenin değerini koruyacak uygun üretim tedarik ve pazarlama ve lojistik sistemleri
içinde gerçekleşir. Örneğin; ev sahibi ülke dilinde ürünün adı çirkin ya da ambalajı
yakışıksız olabilir.
ULUSLAR ARASI İŞLETMECİLİĞİ GEREKLİ KILAN GELİŞMELER
Ulusal ve uluslar arası işletmecilik arasındaki farklılıklar, uluslar arası işletmeciliğin
incelenmesi için geçerli nedenlerdir. Bu nedenleri şöyle sıralayabiliriz;
1- Teknoloji
2- Rekabet
3- Standardizasyon: Dünya pazarlarında geçerli olan normların ve uygulamaların
benimsenmesini ifade eder.
4- İş Çevresi: İşletmeler, iç ve dış çevre içinde faaliyet gösterir.