Bağlaçlar : ​Anlam yönünden birbiriyle ilgili cümleleri ve aynı görevdeki sözcükleri birbirine bağlamaya yarayan sözcüklere bağlaç denir.

            “Ne… ne, ve, de, ki, öyle ki, ile, yine, yoksa, nitekim, üstelik, hem, ama, fakat, ancak, lakin, ne var ki, oysa, mademki, ya da, demek ki, hem de…” sözcükleri bağlaçlara örnektir.

            ​Bağlaçlar cümlelerden çıkarıldığında anlamda pek fazla eksilme ve daralma olmaz. Bağlaçlar kaldırılıp yerlerine virgül ya da noktalı virgül konulabilir.

            Örnekler :

            Kardeşi ve ablası geldi. Eve geldim ve uyudum.

            Yarışmaya ben de katılacağım. İşlerini bitir de yanımıza gel. Ali de Ayşe de resmimi beğendi.

            Defter ile kitap aldım.

            Öyle mutluyum ki anlatamam.  Aç değilim ki sofraya oturayım.

​            Seninle gelirim ama yolda yaramazlık yapmayacaksın. Yaramaz ama çalışkan bir çocuktur.